'Kadın, gül ve mum'

[GurbetGuzeli]

'Kadın, gül ve mum'

Kırılgan yüreğiyle
zârif bir takıdır, kadın
buzdan mavi bir gülün üşüyen nöbetlerine..

Dudak arasında ses
alın çizgisinde ışık;
ter döker tezatların koltuğuna..
Karanlık hüznü sırtlayınca
gecenin avuçlarında soluklanır mum..
Toprağın buharında çillenen tohum
kilidi açtığında;
gül, kalbine kanar
mum, geceye yanar
kadın, içine ağlar..

Sessizlik terkibi çözdüğünde
kadın, gül ve mum; vücut bulur kalemde
Geri döner esreler..Medler susar
ilk kitabe...Kadına

Uzun ve dolgun kirpiklerinde
ayrılan ıstırap öğeleri
cilveleşir kadının yaşam metninde..

Yüreğinde çelişen mevsim külleri / nişan
hurufun katli mimiklerinde / yas
acıyı harlayan, kalbindeki / mim
Kadın, kader
aynaların diline düşer
görüntü her kavmin ezberidir ki
kehanet /
düş - ateş
yaşlanır zaman askısında..

Bir dizin kinle cilalanan duyguları
çöker - im sessizliğiyle dibine ve
aynaların suretine konar..Kadın

Akik taşlarıyla düğmelenir çaresizlik hayallerine
ahların boy gösterisi/
kan, heyecan
parmak uçlarında kabus /
umutlarına iliklenir ki
im silinir dünden
aynaların diliyle seslenir
kadın

Cezimler susar, geri dönen şeddelerle
ikinci kitabe (gül) e