Eda Nur’un Doğum Hikayesi

tarafından **GurbetGuzeli** Salı 20 Ekim 2009, 13:50

Eşimle 16 Şubat 2006’da tanıştık. Bir süre birbirimizi tanıdıktan sonra 03/06/2007 tarihinde evlendik. Daha sonra çeşitli sorunlarla uğraşırken çocuk düşünmüyorduk bu sorunların içinde… Sonra bir aylık gecikmem oldu eşimle gebelik testi yaptırmaya gittim ve hamile değilmişim. Çocuk istemememe rağmen üzüldüm; kendimi anneliğe hazırlamışım fark etmeden. O andan itibaren bebek istemeye başladım. bir sonraki ayda geciktim. Annem, “Test yaptıralım” dedi. Ben de "yok bu sefer de hamile çıkmam üzülüyorum öyle olunca" dedim. Sonra annemin ısrarı üzerine test yapmaya gittik. Sonucunu heyecanla bekliyordum ama hamile olmazsam hayal kırıklığı olacaktı.

Sonuç pozitif çıkmıştı! Heyecandan ölecektim. Karnımda bir canlı vardı. Benden bir parça vardı. İnanamıyordum! Sevinçten ağlıyordum. Eşimi aradım. O da sevinçten işte çalışamadı. İzin aldı geldi. İlk doktora gittiğimde doktor 5 haftalık demişti.

Benim bebeğim karnımda benden bir parçaydı inanamıyordu. Her doktora gittiğimde “sağlığı iyi 2 hafta önden gidiyor” diyordu. Ama ben bebeğime bir şey olacak diye korkuyordum.
Internette bebek gelişimlerini okuyordum. Ona kıyafetler alıyordum. Sonra bebeğimin cinsiyetinin kız olduğunu söyleyince bayılacaktım. Kız çocuklarını çok severim ben.

Güzel bir hamilelik geçirdim. Bebeğimin son 9 günü kalmıştı. Artık bir an önce doğsa da elime alsam; sevsem; sarılsam diye bekliyordum. Sonra bir gün akşama kadar bebeğim kımıldamadı. Korktum bebeğime bir şey olacak diye annemi aradım. Kayınvalidemi de aldık; akşam doktora gittik. Doktor, “bugün seni bırakamam bu şekilde gidenler oluyor; daha asansördeyken bebek karnında ölüyor” dedi. O gece hastanede kaldım. “Ertesi gün gidiceğim diye hazırlanırken; doktor, “Doğum sancıların başlamış nereye gidiyorsun? dedi.

14 Ekim 2008 günüydü. Beni muayene etti. “Normal doğum yapamazsın” dedi. Bebek biraz kiloluydu ama “inanmazsan deneyelim doğum yapamazsın sonra yine sezaryene almak zorunda kalırız” dedi
Beni hazırlamaya başladılar ablam da geldi. Eşim yanımda yoktu, korkuyordum. Beni hazırlayıp ameliyathaneye götürdüler. Ben ağlıyordum. Sonra beni bayılttılar derinden bir bebek ağlaması geliyor. Gözümü açtığımda ablamlar bebeği emzirmeye çalışıyorlardı o da süt gelmeyince ağlıyordu. Onunla beraber ben de ağlıyordum. Bebeğim sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi çok şükür. Şimdi kızım 8 aylık ve çok tatlı.. Allah olmayanlara da nasip etsin

ALINTIDIR.....