mutlu bir yuva

[GurbetGuzeli]

İnsanı, canlı ve cansız bütün mahlûkatı yaratan ve yaşatan, “Tekvîn” sıfatının ve “Hâlık” isminin sahibi Allah (c.c.)’dur. O, insanı ahsen-i takvim üzere yaratmakla kalmamış, dünya ve âhiret saadetini temin için ilâhî kitaplar ve bu kitapları örnek yaşayışlarıyla birlikte insanlara tebliğ edecek peygamberler göndermiştir.



Bizleri yaratan Rabbim, özelliklerimizi ve zaaflarımızı da en iyi bilendir. O halde, insanlığın mutluluk kılavuzu olan Rabbimiz’in emir ve nehiylerine uygun hareket etmekle ve Rasûlü’nün sünnetlerine uygun yaşamakla kendi iç dünyamızda, ailemizde ve toplumumuzda huzuru ve saadeti bulabiliriz.


Ömrümüzün önemli bir kısmını geçirdiğimiz, toplumun temeli sayılan aile müessesesinin huzurlu ve problemsiz olması çok önemlidir. Öncelikle, aile birlikteliği kurulurken eş seçiminde kararı kararı belirleyen sebepler makul ve ahlâkî değilse ve eşler arasında bir denklik yoksa, evliliğin henüz ilk günlerinde problemler ardı ardına gelir. Evliliğin gayesi ile doğrudan ilgili olmayan sebepler; evlilik yoluyla zengin olma, işe girme, yükselme, yeni statü kazanma gibi menfaatler ya da güzellik ve yakışıklılık gibi geçici özellikler evlilikte etkili olmuşsa problemlerin çıkması kaçınılmaz hale gelebilir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Kadın dört hasleti için nikâhlanır: Malı için, hasep ve nesebi (soyu) için, güzelliği için, dini için. Sen dindar olanını seç, huzur bul.”(1) buyurmaktadır.


Evliliğin kararı aşamasında görüşlerinin alınmaması, tarafları, kurulan yuvanın mutsuzluğunda mazur göstermez. Ailede eşlerin birbiriyle ilişkileri sağlıklı ise toplumun diğer bireyleriyle de ilişkileri sağlıklıdır. Zira aile toplumu oluşturan çekirdek yapıdır. Orada meydana gelen problem ve huzursuzluklar ise bütün toplumu etkiler. Bu sebeple aile içerisinde tüm ilişkiler sevgi ve saygı temeli üzerine kurulmalıdır. Her birey kendi yetki ve sorumluluğunu bilmeli ve üzerine düşeni en iyi bir şekilde yapmaya çalışmalıdır. Böyle olursa hayatın hiçbir alanında, üstesinden gelinemeyecek ciddi sorunlar ortaya çıkmaz.


Aile bireyleri, eğitim ve ahlâk yönünden yetersizse, aklını ve otoritesini mutluluk için kullanamıyorsa ortaya çekilmez bir zorbalık çıkar. Ortalık toz duman olur, kimin haklı kimin haksız olduğu belli olmaz. Hak-hukuk da zaten böyle bir ortamda önemini yitirir.


İyi bir aile reisi, aile bireylerinden her birini dinler, onları anlamaya, isteklerini imkânlar ölçüsünde karşılamaya çalışır. Bir insan, verdiği kadar isteyebilir.


İmkân verirseniz hizmet istemeye, sevgi verirseniz neşe ve mutluluk istemeye hakkınız olur. Evli olduğunu, evlenirken bir takım sorumluluklar üstlendiğini ve hayatını eşiyle paylaşmaya söz verdiğini unutan erkekler, hayatının en önemli hatasını yaparlar, hayatı kendilerine ve aile bireylerine zehir ederler. Gerçek ya da değil, negatif anlamda yapılan eleştiriler genellikle iticidir.


Çünkü ‘Doğruları söylüyorum.’ Dediğinizde bu doğrular sizin doğrularınızdır, yani siz, kendinizce haklı olabilirsiniz; ancak eşiniz de sizin gibi mi düşünüyor acaba? Erkeğin sahip olduğu maddesel güç ve aile içerisindeki otoritesi, onu haksızlığa ve zorbalığa sevk etmemelidir. Parayı koca kazanır; ama sofraya para değil, mutfakta pişen yemekler konur. Aile içerisinde problem bir defa baş gösterirse karşılıklı hamleler peş peşe gelir. Böyle bir satranç oyununda galibiyet, mutluluk mümkün değildir.


Kadınlar fizikî ve ruhî yönden beğenilen birisi olmayı isterler. Giyim kuşama fazla ilgi göstermeleri de bundandır. Kişiliklerine saygı gösterilmesi ve sözlerinin dikkate alınması da bir diğer istekleridir. Beğenilmek iyi bir duygudur, ama bir kadını kimler beğenecektir? İffetli bir hanımefendi için kocası tarafından beğenilmesi ve kendisini tanıyanlar tarafından da saygı duyulması yeterli olmalıdır. Olması gereken bu iken toplumuzda birçok kadının, kendisini gören herkesin dikkatini çekecek giyim ve kokularla ilgi odağı olma gayreti gibi tehlikeli bir tutum içine girdiği görülmektedir. Kadın, eşinin karısı, çocuklarının da anası ve terbiyecisidir.


Onlara canından can, kanından kan katmıştır. Bu kıymetleri göz önüne alarak iffetini, edep ve hayâsını muhafaza etmelidir.


Evlilikte yapılan en büyük hatalardan biri de, eşlerden birinin, diğerinin ailesini olumsuz şekilde eleştirmesidir. Ailesi eleştirilen eş, bu durumda ya kendisi de eşinin ailesini eleştirmekte, ya da savunucu pozisyona geçmektedir. Böylece ya tatsızlık büyümekte ya da kişi eşine hak verir gibi görünse de sorunu içine atmaktadır.


selam ve dua ile...